Onderstaand een 'uitnodiging' om je bewustzijn te verruimen, een cadeautje voor lichaam en geest. Onder de diverse uitnodigingen van
Even voor jou
zijn een aantal oefeningen om bijvoorbeeld jouw gewoontepatroon in een dag waar te nemen of om een staat van bewustzijn te activeren.
Deze uitnodigingen gaan er niet over om je gewoontepatroon te veranderen, al helemaal niet in termen van ‘dit is goed en dat is beter’. Het gaat erom om jezelf waar te nemen in hoe je van binnen reageert op de uitnodiging om jouw bewustzijn te verruimen. En wat jouw reactie ook is, dat is oké. Je komt daardoor weer wat meer over jezelf te weten!
Ook zijn de uitnodigingen op zichzelf een 'aandachtstraining' in de zin van... herinner jij je de uitnodiging überhaupt nog gedurende de dag? Of ga je zo op in de beweging van de dag dat je het helemaal vergeet? Zowel het vergeten als het herinneren zijn wederom oké, just notice! :-)
Uitnodiging 2: Laat elk vallend blad je wereld verlichten
In deze periode van herst is het natuurlijk genieten van de prachtige kleuren in de bomen! En de bomen doen het slim en goed zo voor de winter: ze laten hun bladeren los. Er kan ruimte komen voor weer nieuw leven, nieuwe knoppen, nieuwe bladeren, maar eerst nog even alle bladeren loslaten en dan de winter door.
De uitnoding is aan jou: elk blad dat je ziet vallen - laat je daardoor inspireren tot diep van binnen om in jezelf de ervaring wakker te maken van loslaten. Je kijkt bijvoorbeeld naar het blad en volgt het helemaal tot aan de grond met je blik (note: stop dus even met wat je aan het doen was om daar echt even de tijd voor te nemen). Kun je je inleven in de boom die het blad loslaat? Kun je jezelf als boom voorstellen die zijn bladeren één voor één laat gaan, en daarmee misschien wel... zijn lasten loslaat en laat wegwaaien door de wind? Wat heb je nodig om los te kunnen laten? Overgave? Jezelf bewust worden van vasthouden? Of simpelweg laten gebeuren wat er gebeurt?
Of... Kun je je inleven in het blad zelf, hoe zou het voelen om zo door de lucht te zweven, om nergens meer aan vast te zitten? Om gedragen door de wind door het leven te gaan en een zachte landing te maken áls je ergens uiteindelijk landt?
Kortom: als de blaadjes vallen...!
Hartelijke groet,
Esther Nederpelt